دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jean Zoungrana
سری: Collection L'ouverture philosophique
ISBN (شابک) : 2738470262, 9782738470263
ناشر: Harmattan
سال نشر: 1998
تعداد صفحات: 163
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 17 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Michel Foucault : un parcours croisé : Lévi-Strauss, Heidegger به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب میشل فوکو: یک مسیر متقابل: لوی استروس، هایدگر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در این کتاب سعی میکنیم در یک سفر فکری پیچیده، تا حد امکان با متفکران آشنا شویم. اینجا بحث ساختارگرایی و باستان شناسی است. بحث پایان متافیزیک و پایان اومانیسم نظری، تحقیق هستی شناسانه و تحلیل های تاریخی-انتقادی یا فلسفی است، اما همچنین و بالاتر از همه، مسئله میشل فوکو است. چه اتفاقی برای باستان شناسی می افتد که به عنوان یک روش در نظر گرفته شده است، اگر بتوان آن را به عنوان چرخش نگاه دور به خود خواند؟ جای هایدگر در اثری که اصلاً مشکوک به هایدگریسم نیست چیست؟ در نهایت، بین مدل علمی (ساختارگرایی لوی اشتراوس) و الهام نظری (اندیشه هایدگر)، آیا می توان و چگونه می توان یک فلسفه فوکویی یا یک عمل فوکوی فلسفه را تعریف کرد؟
Dans l'ouvrage que voici, on tente de croiser au plus juste des penseurs à l'intérieur d'un parcours intellectuel complexe. Il est ici question de structuralisme et d'archéologie ; il est question de fin de la métaphysique et de fin de l'humanisme théorique, de recherches ontologiques et d'analyses historico-critiques ou philosophiques, mais aussi et surtout, il est question de Michel Foucault. Qu'advient-il de l'archéologie conçue comme méthode si elle peut être lue comme un pivotement du regard éloigné sur lui-même ? Quelle est la place de Heidegger dans une œuvre pourtant peu suspecte d'heideggérianisme ? Enfin, entre le modèle scientifique (structuralisme de Lévi Strauss) et l'inspiration spéculative (pensée de Heidegger), est-il possible, et comment, de cerner une philosophie foucaldienne ou une pratique foucaldienne de la philosophie ?