Assessing the Youthful Offender: Issues and Techniques

به نظر می‌رسد که مشغله‌ی جامعه ما با جرم و ترس از جرم، تمرکز خود را به مجرم نوجوان معطوف کرده است. هم رسانه های الکترونیکی و هم رسانه های چاپی پیوسته به ما هشدار می دهند که مجرمان نوجوان به طور فزاینده ای جوان تر و خشن تر می شوند. جمعیت شناسی جمعیت ما نشان می دهد که در آینده نزدیک تنها بزهکاران نوجوان بیشتری وجود خواهند داشت که می توان از آنها ترسید. همه این نگرانی‌ها در فضای اجتماعی به وجود می‌آیند که مشخصه آن تقاضای روزافزون برای اقدامات تلافی جویانه‌تر علیه مجرم است. این باور که فقط عدالت خشن ما را از ویرانی نوجوانان محافظت می کند، غالب شده است. به طور فزاینده ای، ادراکات و سیاست، به جای داده های علمی، بر سیاست گذاری در رابطه با مجرمان جوان غالب است. در ارزیابی مجرم جوان: مسائل و تکنیک‌ها، رابرت دی. هوگ و دی. ا. اندروز استدلالی محدود، منطقی و در نهایت متقاعدکننده برای استفاده از ارزیابی‌های روان‌شناختی استاندارد شده در مدیریت مؤثر جوانان در سیستم‌های عدالت نوجوانان ارائه می‌کنند. آنها توضیح می‌دهند که چگونه می‌توان آنچه را که قبلاً درباره علت و مدیریت فعالیت مجرمانه جوانان می‌دانیم در آزمایش استاندارد گنجانده شود و اینکه اطلاعات به‌دست‌آمده از آزمایش می‌تواند اجرای عدالت کیفری را بهبود بخشد. علاوه بر این، این اطلاعات صرف نظر از سوگیری های نظری کسانی که سیستم قضایی را اجرا می کنند مفید است. کارایی سیاست‌های قصاص، بازدارندگی یا بازپروری تنها با اتکا به داده‌ها افزایش می‌یابد.

Our society's preoccupation with crime and fear of crime appears to have shifted its focus to the juvenile offender. Both electronic and print media continuously warn us that juvenile offenders are increasingly younger and more virulent. The demographics of our population suggest that there will only be more juvenile offenders to fear in the near future. All of these concerns arise in a social climate that is characterized by an ever­ increasing demand for stronger retributive measures against the offender. The belief that only harsh justice will protect us from the ravages of juveniles has become dominant. Increasingly, perceptions and politics, rather than scientific data, dominate policy making with regard to youthful offenders. In Assessing the Youthful Offender: Issues and Techniques, Robert D. Hoge and D. A. Andrews make a restrained, rational, and ultimately persuasive argu­ ment for the use of standardized psychological assessments in the effective management of youth within juvenile justice systems. They clarify how what we already know about the cause and management of youthful criminal activity can be incorporated into standardized testing and that the information obtained from testing can improve the administration of criminal justice. Moreover, this informa­ tion is useful whatever the theoretical biases of those who administer the justice system. The efficiency of policies of either retribution, deterrence, or rehabilitation is only enhanced by reliance on data.