Family Support Programs and Rehabilitation: A Cognitive-Behavioral Approach to Traumatic Brain Injury

اثرات دائمی آسیب مغزی تروماتیک (TBI) به فردی که آسیب می بیند محدود نمی شود. افرادی که از فرد مراقبت می کنند، به ویژه اعضای خانواده، به طرق مختلف رنج می برند. اعضای خانواده اغلب در مورد تغییرات رفتاری و عصبی روانی که در یکی از بستگان آسیب دیده مغزی مشاهده می کنند، سردرگم می شوند. زمانی که فرد به سطوح عملکردی پیش از بیماری بازنگردد، ممکن است ناامید و عصبانی شوند. آنها می توانند از مشکلات مکرر در تلاش برای مدیریت مشکلات فردی خسته و فرسوده شوند در حالی که فقط اطلاعات پراکنده در مورد آنها دارند. دکتر اسمیت و گادفری با خلاصه کردن تغییرات مهم عصبی روانشناختی مرتبط با TBI و ارائه دستورالعمل‌های عملی برای مقابله با این مشکلات، خدمات مفیدی را برای اعضای خانواده ارائه کرده‌اند. در حالی که مشکلات عصب روانشناختی که آنها توصیف می کنند کاملاً درک نشده است، نویسندگان توصیف مفیدی از بسیاری از مشکلات رفتاری عصبی که به دنبال TBI در بزرگسالان جوان مشاهده می شوند ارائه می دهند. آنها سعی می کنند دستورالعمل هایی را برای اعضای خانواده ارائه دهند که در درک و مدیریت این بیماران از فایده عملی برخوردار باشند. رویکرد آنها یک رویکرد شناختی- رفتاری است که می تواند برای این دسته از افراد مفید باشد. من تلاش های آنها را برای ارائه چیزی سیستماتیک و عملی برای اعضای خانواده تحسین می کنم.

The permanent effects of traumatic brain injury (TBI) are not limited to the person who suffers the injury. People who care for the individual, particularly family members, suffer in various ways. Family members are often confused as to the behavioral and neuropsychological changes that they see in a brain-injured rela­ tive. They can become frustrated and angry when the individual does not return to premorbid levels of functioning. They can become tired and worn down from repeated problems in trying to manage the individual's difficulties while having only fragmented information regarding them. Drs. Smith and Godfrey have provided a useful service for family members by summarizing important neuropsychological changes associated with TBI and providing practical guidelines for coping with these problems. While the neuropsychological problems they describe are not completely understood, the authors provide a useful description of many of the neuro­ behavioral problems seen following TBI in young adults. They attempt to provide guidelines for family members that have practical utility in understanding and managing these patients. Theirs is a cognitive-behavioral approach that can have utility for this group of individuals. I applaud their efforts to provide something systematic and practical for family members.