How People Change: Inside and Outside Therapy

در اسطوره دافنه و آپولو، کوپید دو تیر پرتاب کرد: یکی باعث فرار از عشق، دیگری جذب پرشور. کوپید اولین تیر خود را به سمت دافنه، یک پوره زیبا که عاشق آزادی او بود، کرد. مورد بعدی آپولو را که به دنبال دافنه هوس کرده بود، برخورد کرد. دافنه که ترسیده بود و قصد باکرگی داشت، از آپولو فرار کرد اما نتوانست به اندازه کافی سریع بدود. وقتی قدرتش تقریباً از بین رفت، در آب های آشنای رودخانه پدرش به دنبال حفاظت رفت. او دعای او را مستجاب کرد: موهایش برگ شد و پاهایش ریشه در زمین رشد کرد. او به درخت لور تبدیل شد. آپولو، با بوسیدن پوست جوانه زده، متعهد شد که دافنه را با گذاشتن تاج گل بر سر هر قهرمانی که پیروز شده بود، احترام کند. دافنه که قادر به فرار از عواقب تیری بود که او را زخمی کرد، به رودخانه، قدرت خلاق طبیعت و زمان - نماد باروری و همچنین فراموشی - اشاره کرد تا به او کمک کند تا زمانی که قدرتش از بین رفته بود زنده بماند. پیروزی درونی دافنه در مواجهه با آسیب، نماد مناسبی برای انواع دگرگونی هایی است که روانشناسان شاهد آن هستند. سیرکلوت (1962، ص 173) در کتاب خود در مورد نمادها می نویسد که تاج گذاری شاعر، هنرمند یا فاتح با برگ های لور «پیش فرض یک سلسله پیروزی های درونی بر تأثیر منفی و از بین برنده پست ترین نیروها است.» علاوه بر این، درخت \"نشانه‌کننده حیات کیهان است: قوام، رشد، تکثیر، فرآیندهای زایشی و احیاکننده آن\" (Circlot, 1962, p. 328).

In the myth of Daphne and Apollo, Cupid fired two arrows: one causing flight from love, the other passionate attraction. Cupid aimed his first arrow at Daphne, a beautiful nymph who loved her freedom; the next struck Apollo, who lusted after Daphne. Daphne, frightened and intent upon virginity, fled Apollo but was unable to run fast enough. When her strength was almost gone, she sought protection in the familiar waters of her father's river. He answered her prayers: Her hair became leaves, and her feet, roots growing into the ground; she was transformed into a laurel tree. Apollo, kissing the sprouting bark, pledged to honor Daphne by placing a laurel wreath on the head of every hero who won a victory. Unable to evade the consequences of the arrow that wounded her, Daphne called upon the river, the creative power of both nature and time-a symbol of fertility, but also of oblivion-to help her survive when her strength was gone. Daphne's inner triumph in the face of injury is an appropriate sym­ bol for the types of transformation witnessed by psychologists. In his book on symbols, Circlot (1962, p. 173) writes that the crowning of the poet, artist, or conqueror with laurel leaves "presupposes a series of inner victories over the negative and dissipative influence of the basest forces. " Further, the tree "denotes the life of the cosmos: its consistence, growth, proliferation, generative, and regenerative processes" (Circlot, 1962, p. 328).