The Cognitive Foundations of Personality Traits

به سختی چیزی در روانشناسی به اندازه مفهوم صفت آزاردهنده است. روانشناسان و افراد عادی به طور یکسان از نام های صفت صفت برای توصیف و حتی درک افرادی که با آنها روبرو می شوند استفاده می کنند. بیش از صد ویژگی شخصیتی کاملاً تعریف شده و تعداد زیادی پرسشنامه برای ارزیابی آنها وجود دارد که برخی از آنها برای ارزیابی ویژگی های مشابه یا بسیار مشابه طراحی شده اند. اطلاعات کمی در مورد رشد انتوژنتیک آنها و حتی کمتر در مورد پویایی زمینه ای آنها وجود دارد. نظریه choanalytic روان برای توضیح روان پویشی زیربنای برخی از ویژگی های شخصیتی بدون ارائه شواهد تجربی کافی برای اعتبار این تفاسیر مورد استفاده قرار گرفت. در یک رگ تقلیل گرایانه، روان شناسان متمایل به رفتار این تز را مطرح کرده اند که همه صفات، رفتارهای اکتسابی هستند. با این حال، این دیدگاه نه تعداد آزمون‌های شخصیتی را کاهش می‌دهد و نه مقاومت صفات را در برابر اصلاح از طریق پاداش و تنبیه توضیح می‌دهد. با نارضایتی از این رویکردها و برخی دیگر از رویکردهای کمتر شناخته شده در مورد ویژگی های شخصیتی، تصمیم گرفتیم بررسی کنیم که آیا استفاده از نظریه روان-عنایی شناختی خود در مفهوم ویژگی بهتر است یا خیر. راهی که ما باید دنبال می‌کردیم جز آسان نبود.

Hardly anything in psychology is as irking as the trait concept. Psychologists and laypersons alike use primarily adjective trait-names to characterize and even concep­ tualize the individuals they encounter. There are more than a hundred well-defined personality traits and a great many questionnaires for their assessment, some of which are designed to assess the same or very similar traits. Little is known about their ontogenetic development and even less about their underlying dynamics. Psy­ choanalytic theory was invoked for explaining the psychodynamics underlying a few personality traits without, however, presenting sufficient empirical evidence for the validity of these interpretations. In a reductionistic vein, behaviorally inclined psy­ chologists have propounded the thesis that all traits are acquired behaviors. Yet, this view neither reduces the number of personality tests nor explains the resistance of traits to modification by means of reward and punishment. Dissatisfied with these and some other less well-known approaches to person­ ality traits, we decided to explore whether applying our psychosemantic theory of cognition to the trait concept would do better. The way we had to follow was anything but easy.