Zur Konstitution moderner Gesellschaften: Studien zur Frühgeschichte der Soziologie

جوامع مدرن در حال گذراندن یک فرآیند توسعه هستند که با قدرت کامل در قرن هجدهم آغاز شد و از آنجا پویایی فزاینده ای را توسعه داد. این تحول اجتماعی با جریان های فکری همراه است که این پویایی اجتماعی در آنها منعکس می شود. در اوایل قرن نوزدهم در فرانسه، این همگرایی برای اولین بار توسط سنت سیمون و آگوست کنت که می خواستند این فرآیندهای اجتماعی را قابل توصیف کنند و اصطلاح جامعه شناسی را ابداع کردند، ابداع شد. در آلمان، بیش از هر چیز، این مخالفان لورنتس اشتاین و کارل مارکس هستند که دو ایده کاملاً متفاوت از جامعه یا پرسش‌های اجتماعی و درگیری‌های اجتماعی را توسعه می‌دهند. بعدها عمدتاً فردیناند تونیس و ماکس وبر بودند که توجه منتقدان رنه کونیگ را به خود جلب کردند. با کونیگ، می توان این تز را توسعه داد که جامعه مدرن و جامعه شناسی به طور موازی توسعه می یابند و بنابراین به یکدیگر مرتبط هستند.

Moderne Gesellschaften durchlaufen einen Entwicklungsprozess, der mit voller Wucht im 18. Jahrhundert einsetzt und von dort aus eine zunehmende Dynamik entfaltet. Diese gesellschaftliche Entwicklung wird begleitet durch intellektuelle Strömungen, in denen diese soziale Dynamik reflektiert wird. Im frühen 19. Jahrhundert wird diese Konvergenz in Frankreich zunächst durch Saint-Simon und Auguste Comte auf den Begriff gebracht, die diese sozialen Prozesse beschreibbar machen wollen und den Begriff der Soziologie prägen. In Deutschland sind es vor allem die Antipoden Lorenz Stein und Karl Marx, die zwei recht unterschiedliche Vorstellungen von Gesellschaft bzw. sozialer Frage und sozialen Konflikten entfalten. Später sind es vor allem Ferdinand Tönnies und Max Weber, die welche die kritische Aufmerksamkeit René Königs auf sich ziehen. Mit König kann man die These entwickeln, dass sich die moderne Gesellschaft und die Soziologie in weitgehender Parallelität entwickeln und von daher gegenseitig aufeinander bezogen sind.