Enabling Social Policy

«فعال‌سازی اروپای اجتماعی» به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه پارادایم «دولت رفاه توانمند» ممکن است چشم‌انداز جدیدی برای سیاست اجتماعی اروپا در دهه‌های آینده ارائه دهد. مفهوم «توانمندسازی» فراتر از مفهوم «فعال‌سازی» صرف است، بنابراین سیاست‌هایی را نیز در بر می‌گیرد که هدف آن افزایش استقلال شخصی، مسئولیت‌پذیری فردی و شمول اجتماعی از طریق اعطای منابع و قابلیت‌های مورد نیاز افراد برای مدیریت و متعادل کردن دوره‌های زندگی‌شان است. راه بهتر.

این مطالعه با همکاری منحصر به فرد متخصصان سیاست اجتماعی و اقتصادی که از طیف گسترده ای از رشته ها آمده اند متمایز می شود: اقتصاد، حقوق، جامعه شناسی، علوم سیاسی، و فلسفه. نویسندگان به دنبال این هستند که روشن کنند که آیا سیاست اجتماعی اروپا باید در آینده نقشی داشته باشد و اگر چنین است، چه نوع نقشی می تواند باشد. آنها به طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کنند که علی‌رغم یک اجماع هنجاری ضمنی در مورد «مدل اجتماعی اروپایی»، هنوز جا برای جهانی چندوجهی وجود دارد که در آن رژیم‌های رفاه می‌توانند راه‌های وابسته به مسیر خود را برای دستیابی به یک جامعه عادلانه و عادلانه با سطح رفاه بالا حفظ کنند. برای همه.

بخش تجربی کتاب شامل ارزیابی سیاست‌ها و اصلاحات با نگاهی به رویکرد «توانمندسازی دولت رفاه» در چهار حوزه سیاستی مهم است: مراقبت‌های بهداشتی، امنیت سالمندی، سیاست خانواده. و پیشگیری از فقر در هر بخش، نویسندگان سیاست‌ها و عملکردهای دو کشور را که به انواع رژیم‌های مختلف نسبت داده می‌شود، مقایسه می‌کنند: آلمان و بریتانیا، لهستان و آلمان، فنلاند و استونی، و بلژیک و دانمارک.

این کتاب بسیار مناسب است. نه تنها برای دانش پژوهان و سیاست گذاران فعال در این زمینه، بلکه برای دانشجویان رفاه و اقتصاد کار، جامعه شناسی، سیاست اجتماعی، علوم سیاسی و حقوق نیز قابل توصیه است.

‘Enabling Social Europe’ examines how the paradigm of the ‘enabling welfare state’ might offer a new perspective for European social policy in the decades to come. The ‘enabling’ concept is perceived as going beyond that of mere ‘activation’, thus also embracing policies aimed at increasing personal autonomy, individual responsibility and social inclusion by endowing individuals with the resources and capabilities needed to manage and balance their life courses in a better way.

The study is distinguished by a unique collaboration of social and economic policy experts coming from a wide range of disciplines: economics, law, sociology, political science, and philosophy. The authors seek to shed new light on whether European social policy ought to play a role in the future and, if so, what sort of role that could be. They convincingly argue that despite an implicit normative consensus on the ‘European social model’, there is still room for a multifaceted world in which welfare regimes can maintain their own path-dependent ways of achieving a fair and just society with a high level of welfare for all.

The empirical part of the book contains an appraisal of policies and reforms with a view to the ‘enabling welfare state’ approach in four important policy areas: health care, old-age security, family policy, and poverty prevention. Within each sector, the authors compare the policies and practices of two countries attributable to different regime types: Germany and the United Kingdom, Poland and Germany, Finland and Estonia, and Belgium and Denmark.

This book is highly recommendable not only for scholars and policymakers active in this field, but also for students of welfare and labour economics, sociology, social policy, political science and law.