Advances in Distributed Systems: Advanced Distributed Computing: From Algorithms to Systems

در سال 1992 ما یک پروژه تحقیقاتی را در مورد سیستم های محاسباتی توزیع شده در مقیاس بزرگ (LSDCS) آغاز کردیم. این یک پروژه مشترک شامل موسسات تحقیقاتی و دانشگاه‌ها در بولونیا، گرنوبل، لوزان، لیسبون، رن، روکنکورت، نیوکاسل و توئنته بود. شبکه جهانی وب اخیراً در سرن توسعه یافته بود، اما استفاده از آن هنوز به اندازه امروز رایج نبود و مرورگرهای گرافیکی هنوز توسعه نیافته بودند. برای ما (و تقریباً برای همه افراد دیگر) واضح بود که LSDCS شامل هزاران تا میلیون‌ها سیستم (گره) رایانه‌ای منفرد در نتیجه پیشرفت‌های تکنولوژیکی و تقاضاهایی که برنامه‌ها ایجاد می‌کنند، به وجود می‌آیند. ما در مورد مشکلات ساختن سیستم‌های توزیع‌شده بزرگ هیجان‌زده بودیم و احساس کردیم که بازنگری جدی در مورد بسیاری از پارادایم‌های محاسباتی، الگوریتم‌ها و اصول ساختاری برای محاسبات توزیع‌شده مورد نیاز است. در طرح تحقیقی خود، دامنه مشکل را به صورت زیر خلاصه کردیم: "ما انتظار داریم LSDCS تنوع زیادی از قابلیت های گره و ارتباطات را نشان دهد. گره ها از رایانه های لپ تاپ (موبایل)، ایستگاه های کاری تا ابر رایانه ها را شامل می شود. در حالی که کامپیوترهای همراه ممکن است ارتباطات غیرقابل اعتماد و پهنای باند کم با بقیه سیستم داشته باشند، سایر بخش‌های سیستم ممکن است دارای قابلیت ارتباط با پهنای باند بالا باشند. برای درک مشکلات ناشی از مقیاس مطلق سیستمی که شامل هزاران گره است، مشاهده می کنیم که چنین سیستم هایی به ندرت به طور کامل کار می کنند.

In 1992 we initiated a research project on large scale distributed computing systems (LSDCS). It was a collaborative project involving research institutes and universities in Bologna, Grenoble, Lausanne, Lisbon, Rennes, Rocquencourt, Newcastle, and Twente. The World Wide Web had recently been developed at CERN, but its use was not yet as common place as it is today and graphical browsers had yet to be developed. It was clear to us (and to just about everyone else) that LSDCS comprising several thousands to millions of individual computer systems (nodes) would be coming into existence as a consequence both of technological advances and the demands placed by applications. We were excited about the problems of building large distributed systems, and felt that serious rethinking of many of the existing computational paradigms, algorithms, and structuring principles for distributed computing was called for. In our research proposal, we summarized the problem domain as follows: “We expect LSDCS to exhibit great diversity of node and communications capability. Nodes will range from (mobile) laptop computers, workstations to supercomputers. Whereas mobile computers may well have unreliable, low bandwidth communications to the rest of the system, other parts of the system may well possess high bandwidth communications capability. To appreciate the problems posed by the sheer scale of a system comprising thousands of nodes, we observe that such systems will be rarely functioning in their entirety.