People and Computers XVI - Memorable Yet Invisible: Proceedings of HCI 2002

در 20 سال گذشته، شکل غالب رابط کاربری، رابط کاربری گرافیکی (GUl) با دستکاری مستقیم بوده است. با پیچیده‌تر شدن نرم‌افزار و تماس بیشتر و بیشتر کاربران بی‌تجربه با رایانه‌ها، اغوای شبکه جهانی وب و دستگاه‌های تلفن همراه کوچک‌تر، استعاره‌های رابط جدید مورد نیاز است. افزایش پیچیدگی نرم افزار گزینه های بیشتری را به کاربر معرفی کرده است. این کنترل به ظاهر افزایش یافته در واقع کنترل را کاهش می دهد زیرا تعداد گزینه ها و ویژگی های موجود برای آنها کاربران را تحت الشعاع قرار می دهد و "بار اطلاعات" ممکن است رخ دهد (Lachman, 1997). رابط‌های انسانی محاوره‌ای یک جایگزین ممکن برای استعاره دستکاری مستقیم ارائه می‌کنند. هدف این مقاله بررسی واکنش‌ها و مفروضات کاربران هنگام تعامل با عوامل انسان‌سازی است. در اینجا ما در نظر می گیریم که چگونه سطح انسان گرایی نشان داده شده توسط شخصیت و سطح تعامل بر این فرضیات تأثیر می گذارد. ما شخصیت‌هایی را در سطوح مختلف انتزاع انسانی، از یک شخصیت بسیار انتزاعی تا یک شخصیت واقع‌گرا و نه انسانی مقایسه کردیم. از آنجایی که نرم‌افزارهای بیشتری برای استفاده عمومی با رابط‌های انسانی منتشر می‌شوند، به نظر می‌رسد هیچ اتفاق نظری درباره اینکه شخصیت‌ها چگونه باید باشند و چه ظاهری برای برنامه‌های مختلف مناسب‌تر است، وجود ندارد. برخی از نرم‌افزارها و تحقیقات شخصیت‌های واقعی را انتخاب می‌کنند (برای مثال، شرکت Haptek، به http://www.haptek.com مراجعه کنید). دیگران شخصیت های کارتونی را انتخاب می کنند (مایکروسافت، 1999) دیگران سرهای شناور را انتخاب می کنند (دوهی و ایشیزوکا، 1997؛ تاکاما و ایشیزوکا، 1998؛ کودا، 1996؛ کودا و میس، 1996a؛ کودا و میس، 1996b).

For the last 20 years the dominant form of user interface has been the Graphical User Interface (GUl) with direct manipulation. As software gets more complicated and more and more inexperienced users come into contact with computers, enticed by the World Wide Web and smaller mobile devices, new interface metaphors are required. The increasing complexity of software has introduced more options to the user. This seemingly increased control actually decreases control as the number of options and features available to them overwhelms the users and 'information overload' can occur (Lachman, 1997). Conversational anthropomorphic interfaces provide a possible alternative to the direct manipulation metaphor. The aim of this paper is to investigate users reactions and assumptions when interacting with anthropomorphic agents. Here we consider how the level of anthropomorphism exhibited by the character and the level of interaction affects these assumptions. We compared characters of different levels of anthropomorphic abstraction, from a very abstract character to a realistic yet not human character. As more software is released for general use with anthropomorphic interfaces there seems to be no consensus of what the characters should look like and what look is more suited for different applications. Some software and research opts for realistic looking characters (for example, Haptek Inc., see http://www.haptek.com). others opt for cartoon characters (Microsoft, 1999) others opt for floating heads (Dohi & Ishizuka, 1997; Takama & Ishizuka, 1998; Koda, 1996; Koda & Maes, 1996a; Koda & Maes, 1996b).