Die Praxis der Physik: Lernen und Lehren im Labor

این مطالعه دانش عملی مورد نیاز فیزیکدانان در آزمایشگاه و همچنین کسب و انتقال آن را تجزیه و تحلیل می کند. مبنای معرفت‌شناختی این امر توسط مفهوم معرفت ضمنی مایکل پولانی و برداشت عمل‌گرایانه لودویگ ویتگنشتاین از زبان شکل می‌گیرد. این تحقیق بخشی از به اصطلاح "مطالعات آزمایشگاهی" است و بیش از همه با رویکرد مسئله محور آن مشخص می شود. این تمرین فیزیک را نشان می دهد، همانطور که فیزیکدانان آن را به قول خودشان توصیف می کنند: مشکلات در دست زدن به تجهیزات، عیب یابی، شناسایی مشکلات، اندازه گیری و تفسیر... نقش زنان در تحقیقات فیزیکی تمرکز ویژه ای است. این کتاب به‌عنوان پایه‌ای برای آموزش علوم مدرن، انتقال دانش و ارزیابی و توسعه شایستگی مؤسسات تحقیقاتی، گروه هدف گسترده‌ای را هدف قرار داده است: فیزیکدانان شاغل در تحقیق و تدریس یا معلمان فیزیک در مدارس عالی، فیلسوفان، محققان علوم. و جامعه شناسان، پژوهشگران آموزشی و حرفه ای.

Diese Studie analysiert das praktische Wissen, welches PhysikerInnen im Labor benötigen, sowie dessen Aneignung und Vermittlung. Die erkenntnistheoretische Grundlage dazu bilden Michael Polanyis Konzept des impliziten Wissens und Ludwig Wittgensteins pragmatische Sprachauffassung. Die Untersuchung steht im Umfeld der sogenannten "Laborstudien" und zeichnet sich vor allem durch ihren problemorientierten Ansatz aus. Sie zeigt die Praxis der Physik, wie sie PhysikerInnen in ihren eigenen Worten beschreiben: Probleme im Umgang mit Apparaturen, Fehlersuche, Problemerkennen, Messen und Interpretieren … Die Rolle von Frauen in der physikalischen Forschung bildet einen besonderen Schwerpunkt. Als Grundlage für eine moderne Wissenschaftsdidaktik, Know-how-Vermittlung sowie für die Evaluation und Kompetenzentwicklung von Forschungseinrichtungen wendet sich das Buch an eine breite Zielgruppe: In Forschung und Lehre tätige PhysikerInnen oder PhysiklehrerInnen an höheren Schulen, Philosophen, Wissenschaftsforscher und -soziologen, Bildungs- und Berufsforscher.